W Knurowie nie trzeba specjalnie szukać atrakcji dla gryzoni – wystarczy zajrzeć pod śmietniki. Na jednym z placyków gospodarczych przy ulicy Kosmonautów codziennie rozgrywa się ten sam scenariusz. Chleb w ilościach hurtowych, resztki gotowych dań, opakowania po jedzeniu, a czasem nawet… ludzkie fekalia. Do tego śmieci porozrzucane na chodniku, bo komuś było szkoda skręcić kilka kroków do kubła. Idealna stołówka pod chmurką. Tyle że dla szczurów.
Gryzonie, które w normalnych warunkach raczej kryją się po kątach, tutaj spacerują nawet w biały dzień. Mają zapewnione świeże dostawy, pełne menu i zero stresu o jutro. Ktoś mógłby rzec – jak w luksusowej restauracji. Tylko, że zamiast białych obrusów i świeczek są kontenery i rozkładające się resztki.
Mieszkańcy skarżą się, że żyją w brudzie, a sytuacja nie zmienia się od dawna. Pojawia się bezradność i pytania: dlaczego nikt nie reaguje? Ale może warto spojrzeć w lustro. Bo przecież to nie szczury same przywlekają pod śmietnik bochenki chleba czy gotowe porcje obiadowe. To nie one zostawiają worki na środku chodnika, bo „nie chce się” podejść kilka metrów dalej. To my – ludzie – tworzymy im warunki lepsze niż w jakimkolwiek laboratorium hodowlanym.
Ironia losu polega na tym, że narzekamy na szczury, które „masowo” się pojawiają, a sami je dokarmiamy dzień w dzień. Pretensje więc należałoby skierować nie tylko do służb miejskich, ale także do siebie nawzajem. Bo o czystość trudno prosić, jeśli jednocześnie funduje się gryzoniom całodobowy bufet.
Sami tworzymy otwartą jadłodajnie dla nieproszonych gości. I choć szczury pewnie czują się tu jak w raju, to mieszkańcy mają coraz większe wrażenie, że to oni zostali zepchnięci do roli intruzów.
Fot. Czytelniczka
